TΡΟΠΟΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

TΡΟΠΟΙ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

1.ΠΑΡΑΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ : με παρατακτικούς συνδέσμους,

α. συμπλεκτικούς

β. αντιθετικούς*

γ. διαχωριστικούς

δ. συμπερασματικούς

ε. αιτιολογικούς** (γάρ, και σπάνια οι ὠς και ἐπεί)

Οι παρατακτικοί σύνδεσμοι συνδέουν ισοδύναμες προτάσεις, δηλαδή ή κύριες μεταξύ τους ή δευτερεύουσες

2.ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ: με υποτακτικούς συνδέσμους,

α. ειδικούς

β. ενδοιαστικούς

γ. αιτιολογικούς

δ. τελικούς

ε. αποτελεσματικούς

στ. υποθετικούς

ζ. παραχωρητικούς (+ εναντιωματικούς)

η. χρονικούς

με αναφορικές αντωνυμίες ή αναφορικά επιρρήματα,

με ερωτηματικές αντωνυμίες ή ερωτηματικά επιρρήματα

Έτσι, έχουμε δευτερεύουσες προτάσεις:

1.ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ (χρησιμεύουν ως                2.ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ (χρησιμεύουν ως επιρρημ. προσδιορισμοί)

ονόματα, δηλ. υποκ., αντικ., κατη-

γορούμενα, ονοματ. προσδιορισμοί)                                    α.αιτιολογικές (ὃτι, ὠς, έπεί, ἐπειδή)

                                                                        β. τελικές (ἲνα, ὂπως, ὠς)

α. ειδικές (ὠς, ὃτι)                             γ. αποτελεσματικές (μόνο οι ὢστε, ὠς)

β. ενδοιαστικές (μή, μή οὐ)                         δ. υποθετικές (εἰ, ἐάν, ἂν, ἢν)

γ. πλάγιες ερωτηματικές                      ε. εναντιωματικές + παραχωρητικές

δ. αναφορικές ονοματικές                     στ. χρονικές

                                                                         ζ. αναφορικές επιρρηματικές  ( υπόθεση

                                                                                                                              αιτία

                                                                                                                                                                                   σκοπό(τελικές)

ου μόνον                                                                                                                                                                   συμπέρασμα

μη μόνον                                                                                                                                                              παραβολικές –

ουχ ότι +αλλά και =όχι μόνον... αλλά                                                                                                                                          παρομοιαστικές)

* βλ. και επιδοτική αντιθετική σύνδεση, (Συντ. σελ.133) μή ότι

                         ουχ όπως

1                 μη όπως +αλλ’ουδέ =όχι μόνο δεν ...

                                 ουχ ότι αλλά μηδέ                     αλλά και δεν

                                   μη ότι

 

** ΠΡΟΣΟΧΗ: κύρια πρόταση εισάγουν μετά από ισχυρό σημείο στίξης:

(τελεία, άνω τελεία)

1. Οι αιτιολογικοί σύνδεσμοι ὠς και ἐπεί (μεταφράζονται όπως ο γαρ )

2. Η αναφορική αντωνυμία ὃς, ἣ, ὃ, όταν αναφέρεται στα προηγούμενα (μεταφράζεται: αυτός, αυτή, αυτό)

3. Ο συμπερασματικός σύνδεσμος: ὢστε ( μεταφράζεται : επομένως, γι’ αυτό)

ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΩΣ ΡΗΜΑ:

Α) σε χρονικές καταφατικές (και σπάνια αρνητικές)εισαγόμενες με το πρίν

Β) σε συμπερασματικές εισαγόμενες με τους συνδέσμους :

               δηλώνει

ὢστε              α)αποτέλεσμα

ὠς                   β)ενδεχόμενο

                        γ)συμφωνία

                               ἐφ’ ὧ

                              ἐφ’ ὧτε               = υπό τον όρο

1. ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

1.Ως προς το περιεχόμενο:

α. Προτάσεις κρίσεως (οριστική, δυν.ορ., δυν.ευκτ.)

β. Προτάσεις επιθυμίας (υποτακτική, ευκτική, προστακτική, οριστική)

γ. Επιφωνηματικές

δ. Ερωτηματικές (ολικής αγνοίας, μερικής αγνοίας)

2. Ως προς το ποιον:

α. Αρνητικές

β. Καταφατικές

3. Ως προς τη σχέση με τις άλλες προτάσεις:

α. Κύριες ή ανεξάρτητες

β. Δευτερεύουσες ή εξαρτημένες

4. Ως προς τους όρους:

α. Απλές

β. Σύνθετες

γ. Ελλειπτικές

δ. Επαυξημένες